تأثیر اطلاع‌رسانی پرستار از طریق تلفن (تله نرسینگ) بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

مقدمه: اعضای خانواده بیماران اغلب تمایل دارند به سؤالات آن‌ها به شکل قابل فهم پاسخ داده شود و در اسرع وقت از تغییر شرایط بالینی بیمار مطلع شوند. درهای بسته بخش مراقبت ویژه عملاً خانواده را از بیمار جدا می‌کند و این خود سبب اضطراب در اعضای خانواده می‌شود. از طرفی اطلاع‌رسانی تلفنی بدون محدودیت زمانی و مکانی به نظر می‌رسد این مسأله را پوشش دهد و جدایی خانواده و بیمار را به حداقل برساند. بنابراین در این پژوهش تأثیر اطلاع‌رسانی تلفنی توسط پرستار بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ایلام بررسی شده است. روش: این پژوهش مطالعه‌ای نیمه تجربی است که به منظور بررسی تأثیر اطلاع‌رسانی از طریق تلفن به وسیله پرستار بر سطح اضطراب خانواده بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ایلام وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایلام انجام شده است. حجم نمونه شامل 35 عضو خانواده که با روش نمونه‌گیری غیراحتمالی آسان (در دسترس) انتخاب شدند. در این مطالعه، پرسشنامه بررسی اضطراب که قبلاً در اختیار عضو خانواده قرار داده شده بود؛ یک بار قبل از انجام مداخله و دفعات بعد پس از انجام هر تماس تلفنی که به صورت روزانه و در سه روز متوالی انجام می‌شد، به روش خودگزارش‌دهی توسط عضو خانواده تکمیل شد. از روایی محتوا و پایایی درونی و بیرونی به منظور ارزیابی کیفیت پرسشنامه موردنظر استفاده گردید. فرم اطلاعات دموگرافیک محقق ساخته در بدو ورود به مطالعه توسط عضو خانواده و فرم ثبت محتوای مکالمات تلفنی نیز پس از هر تماس توسط پژوهشگر تکمیل می‌شد. یافته‌ها: آزمون ویلکاکسون تفاوت آماری معناداری را بین میانگین اضطراب در زمان‌های قبل و پس از تماس اول، قبل و پس از تماس دوم، قبل و پس از تماس سوم و همچنین قبل و پس از پایان مداخله (میانگین سه روز مداخله تلفنی) نشان داد (001/0p